In 2014 werd Ingmar Heytze (1970) voor het eerst vader. In de vele doorwaakte nachten die volgden dichtte hij in alle eerlijkheid over zijn ervaringen.
Met verwondering slaat hij gade wat dit nieuwe leven teweegbrengt.
Ze slapen niet, de niet-bestaande mannen –
ze wachten op de ochtend en ze staren
in de nacht als dieren, diep begraven
onder folders, kolven, formulieren
en de koude, blauwe zerk van het heelal.
De man die ophield te bestaan voegt een nieuwe dimensie toe aan de rijke poëtische wereld van Ingmar Heytze.
'Als de dichter zich ongemakkelijk voelt, is hij het sterkst.'
Maria Barnas in de Volkskrant
'Vakmanschap met gevoel. Ingmar Heytze is daar goed in, zoals hij inmiddels al in ruim tien bundels bewees. Een kundig afgewogen bundel, waarin veel gedichten om herlezing vragen, en die ook verdragen.' ****
NRC Handelsblad
'Heytze is een vakman, die in zijn poëzie soepel, met humor en een prettig gevoel voor absurdisme, grote vragen des levens aan de orde stelt. Het vaderschap voegt daar een nieuwe dimensie aan toe. (…) De man die ophield te bestaan is weemoedig, geestig en stoer, en ook, kwetsbaar.'
Trouw
'Heytze verstaat de kunst om dit soort zware onderwerpen licht te brengen, met de nodige humor, fraaie beelden en verwijzingen naar andere literatuur.' ****
HDC Media